Landschap en milieu

Landschaps- en natuurbelangen blijken tot op heden uiterst moeizaam verenigbaar met grootschalige veehouderij. Aan de veehouderij blijken zeer lager eisen te worden gesteld. Het Platform beoogt een beter evenwicht tussen de genoemde belangen.

Landschap en welstandscommissie
Al decennia bestaan klachten over de verrommeling en verstening van het buitengebied, mede als gevolg van de lelijke veestalgebouwen. Stalgebouwen van meer dan 100 meter lang en 10 meter hoog domineren in toenemende mate het landschap. Veestallen vormen aldus vaak een forse aantasting van het landschap, ook omdat de activiteit van intensieve veehouderij een forse milieudruk oplevert en om uiteenlopende redenen niet op algemeen maatschappelijk draagvlak kan rekenen.

De volumineuze bouw met vrijwel zonder uitzondering zeer laagwaardige bouwmaterialen (goedkoopst mogelijke bakstenen, stalen groene damwanden, zwarte golfplaten daken) worden in het beste geval verborgen achter een haag van boomsingels (‘schaamgroen’). Hoewel welstandsnota’s vaak stellen in te zetten op een verbetering van landschappelijke waarden, wordt in de praktijk aan veestallen amper eisen gesteld (welstandsvrij bouwen).

De aanwezigheid en de volumetoename van veestallen wordt over het algemeen als een onvermijdelijk gegeven benaderd, waarvan hooguit de ‘lelijkheid’ enigszins kan worden getemperd. Dit staat in schril contrast tot de vaak zeer specifieke eisen die in de stedelijke omgeving door welstandscommissies aan gebouwen stellen. Afhankelijk van het niveau van de welstandscommissie passeren de bouwplannen voor veestallen.